شناسایی و تحلیل رفتار اطلاع یابی زندگی روزمره و محیط های اطلاعاتی ارامنه تهران

پژوهش حاضر رفتار اطلاع یابی زندگی روزمره و محیط های اطلاعاتی ارامنه تهران را مورد بررسی قرار می دهد. رفتار اطلاع یابی زندگی روزمره، نوعی رفتار اطلاع یابی است که بر اطلاع یابی بر شغل، پژوهش، تحصیل یا دانشگاه متمرکز نیست بلکه بر اطلاع یابی در زندگی روزمره متمرکز است که اولین بار توسط ریجیو ساولینن مطرح شد. محیط های اطلاعاتی محیط هایی هستند که به وسیله ی افراد به طور گذرا ایجاد می شوند و پس از مدتی زمینه ی اشتراک خود به خودی اطلاعات را فراهم می سازند؛ اولین بار محیط اطلاعاتی توسط کارن فیشر مطرح شد. هدف پژوهش حاضر شناسایی رفتار اطلاع یابی زندگی روزمره و میزان آشنایی و بهره گیری از اطلاعات و محیط های اطلاعاتی در ارامنه تهران می باشد. نوع پژوهش حاضر پیمایشی از نوع توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش شامل افراد بالاتر از 15 سال ارامنه تهران می باشد. تعداد کل جامعه آماری، در حدود 30000 نفر بود، از این تعداد حدود 20000 نفر بیشتر از 15 سال داشتند که از بین آنان، با استفاده از جدول کرجسی-مورگان، به تعداد 377 نفر به عنوان نمونه تعیین گردید. تحلیل داده ها نشان داد که محیط های اطلاعاتی و میزان استفاده از این محیط ها به ترتیب عبارتند از منزل اقوام و دوستان 5/55%، محل کار 8/47% و کلیسا 5/47%. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که ارامنه نگرش مثبتی نسبت به اطلاعات و نقش مهم آن در زندگی روزمره دارند. بیشترین استفاده از وب سایت های فارسی و شبکه های ماهواره ای فارسی زبان خارج از کشور و کمترین مورد مربوط به استفاده از برنامه های فارسی زبان رسانه ی ملی بود. بیشترین میزان کسب اطلاعات از رسانه های مختلف مربوط به کتاب، مجله و شبکه های ماهواره ای بود. تمایل بیشتر به برقراری ارتباط با هم زبانان خود در شبکه های اجتماعی نیز از دیگر یافته های پژوهش بود.